نیاز

 

بسی تاریکی را نظاره کرده ام  

بسی قاصدک به هوا پراکنده ام  

بسی بذر امید به خاک پاشیده ام  

بسی باران اشک به شوره زار هستی روان ساخته ام . 

 

دیر زمانی است که با پاهای برهنه در صفحه روزگار زندگیت در حال دویدنم . 

دیر زمانی است که در کنج آرزوهایت رنگ غبار را تجربه کرده ام . 

دیر زمانی است که در لحظات تنهاییم مزه شور اشک را چشیده ام . 

دیر زمانی است که تارهای آرزوهایم را برای تو بافته ام .  

آری  

دیر زمانی است که تنها با یاد تو زنده ام . 

 

پس تنهایم مگذار 

رهایم مکن  

دستانم را در هوا معلق مدار 

و سقوطم را از بالا نظاره مکن  

 

به من بنگر 

من همانم که بوده ام   

همان امید رها  

همان سایه بی پناه  

همان تپش مست  

همان احساس گمنام  

 

پس  

دستانم را بگیر 

غبا ر را کنار بزن 

کلاف امیدهایم را نظاره کن  

پاهای به خون نشسته ام را مرهمی بگذار 

و اشکهای تنهاییم را پاک کن  

آری 

یاریم ده  

من  به تو محتاجم .  

 

                                                                                     ( اهواز- 04/11/72 ) 

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
علی یکشنبه 23 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 09:10 ق.ظ http://sahargaheomid.blogsky.com

تولد وبلاگتون مبارک...
موفق باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد