ای شاپرکم پرواز مکن

سالهاست که در گوشه ای عمیق از منزل احساسم جای گرفته ای  

سالهاست که صدای آوایت برگهای خشکیده قلبم را به تاراج می برد  

سالهاست که تنها قطره آب رحمت در کویر خشکیده سینه ام هستی 

سالهاست که جرقه نگاهت در آسمان ابری قلبم غرش می کند  

سالهاست که نگاهم تنها به سوی جاده های پرغبار انتظار است  

سالهاست که در زندان آرزوهایم با تو آزادم . 

اگر چه هنوز مرا نمی شناسی 

اگر چه هنوز گریه های شبانه ام را ندیده ای 

اگر چه هنوز لرزش شانه هایم را در اتاق تاریک و نمدار احساس نکرده ای 

باورم کن  

تنهایم مگذار 

با من بمان  

تا تو را در چمدان آرزوهایم پنهان کنم  

با من بمان  

ای شاپرکم پرواز مکن  

                                                                                (  اهواز- 15/9/75 )