تباهی

صدایت را در بیکرانه ترین هستی ، فریاد زدی 

و کلامت را در سیاهترین زمانه ، روان ساختی. 

صدایت را شنیدم و کلامت را در آغوش گرفتم  

اما  

چشمان سیاه غمزده ای می بینم که تو را می جوید و من ...... 

من در این وادی گم شده ام . 

                                                                              (اهواز- 26/12/76 )

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد