نگاه مات

شب را در گلوی تو فریاد می زنم  

نیازم را در عطش فرو خوره تو می جویم . 

دلهره و طپش قلبم را در نگاه تو می خوانم . 

تو را حس کرده ام  

تو را یافته ام  

تو را در تنهاترین آسمان زمانه  

در بی کرانه ترین دریای زمین  

در میان صحرا و دریا  

در میان بغض حزین گریه ها  

در میان عشق فرو خورده سالیان  یافته ام . 

آری تو را یافته ام  

تو  

موج خروشان صبوری  

که کوبنده و آرام  

سکان قایق تنهاییم را به دست گرفته است  

و اکنون  

این منم که ساکت و لرزان  

چشم به ساحل دوردست خوشبختی دوخته ام .  

                                                                                         (اهواز- 19/2/79 )