شبانگاهیم  

تمناهای وصالم  

در قطره قطره حضور تو محو می گردد. 

ای تو  

که از تبار ماهی و مهتاب 

ای تو  

که از دنیای رویایی و شبتاب  

ای صدای دریا  

ای نوای رویا  

ای دورترین حادثه در تنهایی من  

تمام هستی ام  

تمام نیازم  

و تمام صداهای گمگشته در گلویم را  

در بغض فروخورده تو فریاد می زنم  

باشد که ، نیم نگاهی به هذیان های ذهن خسته ام  

گشاینده بالهای رویایی آرزوهایم گردد.  

                                                                                       (اهواز- 19/02/79 )