کنون در نیمه راه عمر خویشتن ام  

آنجا که چشمان مشتاقم انتظار نگاهی را می کشد  

آنجا که دستان من در انتظار طپش قلبی ست . 

تو را با چشمانم دوست دارم  

با لبانم  . 

با تو ، از کلام زلال چشمانم سخن گفته ام  

از دلهره ها ، تنهایی ها .  

با تو ،از موج خروشان احساسم سخن گفته ام  

از سرکشی ها، صبوری ها . 

با تو، از غریب ترین کنج ناآشنای دلم سخن گفته ام  

و تو اینگونه بیگانه کلام منی  

و من اینگونه بیگانه زندگی تو. 

عشق چه پاک است و زندگی چه عجیب. 

اشک چه زود بر چشم می بارد و خنده چه زود بر لب .  

سرودن از دل سخت است  

آنگاه که بیگانه با بیان آن باشی. 

آنگاه که سوادی از عشق نیاموخته باشی . 

آنگاه که زبان گفتن آن را ندانی .  

                                                                             (اهواز- 16/05/79 )