هر روز دفتر شعرم از یاد تو پر می شود و من خالی.
هر شب دستهای تو، خواب مرا می رباید
و من
به انتظار سپیده صبح ، لحظات می شمارم .
شماره زدن روزها و ساعات ،جزئی از من شده اند
ومن ، تنها به گذر آنها دلخوشم .